22.800 euro per maand voor Diependaele: dikke cash voor de baas, maar hoe zit het met de rest van de bende?
De Vlaamse ministers, een select clubje van 9 dat zich moeiteloos door de politieke jungle heeft geworsteld, gaan bepaald niet voor een schamel loon aan de slag. Met Matthias Diependaele als nieuwe kapitein van het schip, zeilen zij voort op een salaris dat velen van ons doet dromen – en misschien ook een beetje knarsetanden. De kersverse Vlaamse minister-president mag zichzelf maandelijks 22.800 euro bruto uitkeren. Een flinke zak geld. Maar hoe schuift het voor de rest van zijn ministersploeg?
Loonfiches die je bankapp rood doen kleuren
Hoewel het loon van ministers niet standaard op een bordje naast hun naam prijkt, zijn ze verplicht om hun vergoedingen netjes te laten registreren bij het Rekenhof. En zo komen we te weten dat naast Diependaele ook de rest van zijn ploeg zich opmaken voor een leven waarin financiële zorgen waarschijnlijk beperkt blijven tot het kiezen van de juiste beleggingen.
Zo verdienen zijn naaste discipelen, zoals Ben Weyts en Hilde Crevits, exact hetzelfde als de grote baas zelf: 273.601,89 euro bruto per jaar. Reken even mee en dat betekent dat zij elke maand zo’n 22.800 euro bruto op hun loonbrief zien verschijnen – een bedrag waar de gemiddelde Vlaamse werknemer alleen maar van kan dromen. Nu ja, ze moeten dan ook een leid besturen. Voor wat, hoort wat, toch?
Dezelfde koek voor iedereen – of toch bijna
Het mooie aan deze ministeriële salarisstructuur is dat de regering er een gelijkheidsprincipe op nahoudt. Iedereen aan de top verdient namelijk hetzelfde, met uitzondering van enkele kleine variaties die afhangen van functies en verantwoordelijkheden. Neem bijvoorbeeld Melissa Depraetere, de nieuwe viceminister-president en minister van Wonen en Energie. Zij voegt zich naadloos in de salaristop en wordt net als haar collega’s maandelijks getrakteerd op een flinke financiële injectie. Voor wie dacht dat het politieke spel alleen maar over idealen ging: denk opnieuw. Politiek is een lucratieve zaak, zeker op Vlaams niveau.
Wat blijft er over na de belastingman?
Natuurlijk: bruto is niet hetzelfde als netto. Zodra de belastingman heeft toegeslagen, blijft er van die 22.800 euro bruto nog maar een kruimel van over. Hoeveel precies, dat hangt af van een hele hoop factoren, zoals het aantal kinderen ten laste, de burgerlijke staat, en de algehele fiscale situatie van de persoon in kwestie. Bij Diependaele – vader van zes (plus)kinderen – komt dat neer op een nettoloon van zo’n 10.200 à 10.500 euro per maand. Dat is natuurlijk nog steeds meer dan voldoende om comfortabel van te leven, al zullen ook zijn talrijke kroost en andere vaste kosten een serieuze hap uit dat budget nemen.
Zijn voorganger, Jan Jambon, hield er destijds een vergelijkbaar salaris aan over. Maandelijks kon hij zo’n 10.500 euro netto bijschrijven, en dat terwijl hij toch een pak minder kinderen onder zijn hoede had. Voor de andere ministers in de Vlaamse regering gelden soortgelijke cijfers, met maandelijkse netto lonen die variëren tussen de 9.700 en 10.800 euro, afhankelijk van hun persoonlijke omstandigheden. En laten we niet vergeten dat deze bedragen nog verder worden afgeroomd door de partijafdracht. Ja, zelfs ministers moeten bijdragen aan de partijkas, meestal zo’n 10 tot 15 procent van hun brutoloon.
En de vakministers dan?
Namen als Zuhal Demir, Jo Brouns, Caroline Gennez, Annick De Ridder en Cieltje Van Achter komen uit op een jaarlijks loon van 259.291,75 euro bruto. Dat betekent een maandloon van 21.607 euro bruto. Netto blijft daar tussen de 9.700 en 10.200 euro van over, afhankelijk van de individuele situatie.
Federaal versus Vlaams: wie verdient het meest?
Terwijl de Vlaamse ministers met deze bedragen al aardig in de slappe was zitten, blijkt er toch nog een verschil te zijn met hun federale tegenhangers. Zo krijgt een federale premier als Alexander De Croo bijvoorbeeld een jaarsalaris van 275.678,70 euro bruto, net iets meer dan Diependaele. En de federale vicepremiers? Die zitten ook een tikje hoger dan hun Vlaamse collega's.
Het blijft een mooi verdienmodel
Of het nu gaat om de Vlaamse of federale regering, één ding staat als een paal boven water: een politieke carrière loont. Letterlijk. Het debat over de hoogte van politieke lonen blijft echter een gevoelig onderwerp, zeker in tijden waarin de gewone Vlaming vaak moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar zolang de wetten van de politiek gelden, zullen deze ministeriële lonen blijven bestaan – hoe schimmig ze soms ook lijken.
(Foto: Bert Van Den Broucke/Photo News)
