Ministers falen, woon-zorgcentra eisen actie.
In Vlaanderen zijn er zowat 80.000 bejaarden en 60.000 werknemers in onze woonzorgcentra. Nog voor de algemene lockdown hebben we ze opgesloten en vervolgens aan hun lot overgelaten.
Het wordt stilaan pijnlijk duidelijk dat minister Philippe De Backer (Open Vld) te weinig gewicht heeft om de crisis aan te pakken. Hij heeft de uitgedoofde fakkel van De Block overgenomen om daarmee het licht te laten schijnen over het probleem van - onder andere - de mondmaskers. Gisteren probeerde de minster nog voor de camera’s de vragen te ontwijken over de nieuwe levering van de 7 miljoen Chinese maskers en gaf vervolgens live in VRT-journaal toe dat er "twijfels zijn over de kwaliteit bij een eerste controle". Laten we hopen dat echte experten de twijfel zullen wegnemen.
Woensdag beloofde hij 20.000 tests in de woon-zorgcentra tegen eind deze week. De beloofde tests zijn er nog altijd niet. Het zal ten vroegste voor begin volgende week zijn. En daarmee is het grote woord eruit: “hij beloofde”. Beloftes en blabla over analyses zijn blijkbaar de sterke kanten van deze noodregering. De favoriete uitspraak van minister Beke (CD&V) is dat hij iets “vaststelt op het terrein”. Tragisch genoeg heeft ‘het terrein’ niets aan vaststellingen, maar aan daden. En zeker niet als de ‘vaststellingen ‘ van de minster in schril contrast staan met de ‘conclusies’ op het terrein zelf.
Volgens Beke zouden er een kleine 2.000 besmettingen in de woon-zorgcentra zijn: 2,5 procent van de bewoners en 5 procent van het zorgpersoneel. Verschillende woon-zorgcentra zijn echter op eigen initiatief gaan testen en komen uit op een besmetting van 25 procent van de bewoners en 21 procent van het personeel. In Wingene bleek 13 van de 15 geteste bewoners positief te zijn.
Die cijfers zijn alarmerend. De woonzorgcentra 'vragen' daarom niet langer om collectief te testen maar ‘eisen’ het. Met 'collectief' bedoelen ze wel degelijk iedereen en niet de beloofde 20.000 tests van minster De Backer. “In Vlaanderen zijn er zowat 80.000 bejaarden in woon-zorgcentra en 60.000 werknemers”, zegt Jan-Piet Bauwens, secretaris van BBTK in Het Nieuwsblad. “Met 20.000 tests weet je ook dan nog altijd niet wie er besmet is.”
Het enige wat de zorgverleners nu kunnen doen, is de bewoners leren skypen en bemiddelen om een wilsbeschikking op te maken. Als zij straks ziek worden, willen ze dan nog met de ambulance naar het ziekenhuis worden gebracht om daar in eenzaamheid te sterven, of kiezen ze om onder gecontroleerde omstandigheden afscheid te nemen van familie en geliefden?
Dat is de trieste realiteit van ‘het terrein’.
