“Lang geleden zoveel gescheld, agressie en haat in mijn mailbox gekregen.”
Het was niet echt een voorbeeld van goede stijl/smaak, het interview van Theo Francken (N-VA) met de Israëlische media. Daarin uitte hij kritiek op het Belgische buitenlandbeleid in verband met de oorlog tussen Israël en Hamas. Dat was ook ‘Katrien van Politiek PR’, een typetje van Elisabeth Lucie Baeten niet ontgaan. “Oké, super meneer Francken, dank u om te bellen. En we see each other in the turn hè.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Nu goed, Katrien was niet de enige die het emmeren van Theo was opgevallen. Afgaand op de excuses die Francken nu aanbiedt, was het meer dan een storm in een glas water. “Lang geleden zoveel gescheld, agressie en haat in mijn mailbox gekregen”, schrijft Francken op zijn Facebook, waar hij zich excuseert, en tegelijk nuanceert. Hij erkent eerst dat het “natuurlijk een enorm genuanceerd conflict is, het moeilijkste op deze aardkluit”, maar blijft het hebben over een “dovemansgesprek dat gevoerd werd tussen De Croo, Sanchez en Netanyahu”.
“De eenzijdige anti-Israël houding van Vivaldi stoort me al langer. Vroeger onthielden België en Frankrijk zich binnen de VN, nu stemt België consequent tegen Israël, terwijl Frankrijk zich onthoudt. En kom, vertel me niet dat daar geen electorale motieven meespelen. Regeringspartijen PS en Ecolo trekken al veel langer eenzijdig de Palestijnse kaart om het (Brussels) electoraat ter wille te zijn.”
En nog: “Ik uitte mijn verontwaardiging over de gang van zaken. Ik blijf erbij dat premier De Croo bijzonder slecht geplaatst is om Israël de les te spellen. Ik begrijp ook de kritiek niet goed waarom ik de Belgische regering niet zou mogen bekritiseren op een buitenlands nieuwskanaal. Ik zit in de oppositie en uit al jaren kritiek op het Midden-Oosten beleid van Vivaldi. Is dat dan niet hoe een democratie werkt?”
En ja, zijn Engels en dat van die emmer had beter gekund. Niet perfect, wel perfect verstaanbaar. De emmer viel op het einde van het interview, een seconde later dacht ik ‘doh!’, maar het was natuurlijk te laat.”
Hieronder kan je de volledige reactie van Francken lezen.
