Het is een gevoelig thema: natuurlijke immuniteit en corona. Het overheidsnarratief is immers dat enkel volledige vaccinatie superieure bescherming biedt tegen Covid-19. Natuurlijke immuniteit zou inferieur zijn. Die laatste immuniteit wordt vooral ingeroepen door antivaxers, maar als artsen zelf aangeven dat het een alternatief is? En wat als wetenschappelijke peer reviewed studies hen steeds meer gelijk geven?
Zo deden hoogleraar Jeffrey D. Klausner en zijn collegae onlangs een metastudie naar die natuurlijke immuniteit. De studie A Systematic Review of the Protective Effect of Prior SARS-CoV-2 Infection on Repeat Infection suggereert dat er "consistent epidemiologisch bewijs" is dat eerdere infectie "substantiële immuniteit" biedt tegen herhaalde infecties en vergelijkbare bescherming biedt in vergelijking met vaccinatie. De conclusie: “Het beschermende effect van eerdere SARS-CoV-2-infectie op herinfectie is hoog en vergelijkbaar met het beschermende effect van vaccinatie.”
Eigenlijk is dat nog een voorzichtig besluit aangezien een eerdere studie uit Israël aangaf dat mensen die dubbel gevaccineerd waren toch zes keer meer kans hadden om besmet te raken met de deltavariant in vergelijking met degenen die eerder besmet waren met COVID-19, maar niet waren gevaccineerd.
Die studie werd dan weer gretig opgepikt door hoogleraar Marty Makary. Hij is professor aan de Johns Hopkins School of Medicine en Bloomberg School of Public Health in Baltimore en is de laatste tijd zeer actief geweest in het verspreiden van zijn pleidooi dat beleidsmakers natuurlijke immuniteit moeten beschouwen als gelijk aan of beter dan vaccinatie. Voor de duidelijkheid: Makary is geen antivaxer, maar een arts.
In een recente column in de Washington Post schreef Makary dat volksgezondheidsfunctionarissen al veel te lang natuurlijke immuniteit hebben afgedaan als een onbetrouwbare bescherming tegen COVID-19 - "een bewering die in snel tempo wordt ontkracht door de wetenschap."
