Vandaag is het precies 30 jaar geleden dat Serge Gainsbourg aan zijn vijfde hartaanval zal overlijden. Hulpverleners vinden de zanger naakt op de grond van zijn woning. Op dat ogenblik bevind ik me niet zo ver van de grootste Franse artiest ooit. Ik volg een opleiding in Parijs, op amper een paar kilometer van het huis van Serge.
Nog een groter toeval: in het hotel waar ik verblijf werkt Anne, de vriendin van Aude die het leven van Serge in die periode opvrolijkte. Als Aude even vurig is als Anne, dan heeft Serge zijn laatste levensjaren niet verprutst ondanks het grote leeftijdsverschil tussen hen. (Volgens Serge zelf was hun relatie platonisch, maar niet iedereen gelooft die versie.)
Voor de meeste Vlamingen is Ginsburg/Gainsbourg/Gainsbarre niet zo’n grote artiest, maar op dat vlak vergissen ze zich. Vandaag hoor je op Klara bijvoorbeeld regelmatig een klassieke versie van zijn klassieker La Javanaise. Serge haalde zelf veel inspiratie uit de klassieke muziek. Sommigen noemen het plagiëren.
De zakelijke kant dan van G/G/G. De auteursrechten zijn gegroepeerd in de uitgeverij, Melody Nelson Publishing, waarvan de vier kinderen (van 3 verschillende moeders) van Serge hebben geërfd: de discrete Natacha en Paul, geboren in de jaren zestig uit een dan al tweede huwelijk, Charlotte, dochter van Jane Birkin en Lulu, ook kunstenaar. De vier erfgenamen zijn dus de begunstigden van de royalty's van de door Serge geschreven liedjes, vaak voor andere zangeressen. En Melody Nelson Publishing boekte solide en erg regelmatige inkomsten: een nettowinst van 210.000 euro in 2019, 263.000 euro in 2018, 167.000 euro in 2017, 237.000 euro in 2016.
