Interessant en vooral eerlijk interview met actrice Clara Cleymans in een magazine en vervolgens een krant van DPG Media.
Clara: “Voor ik naar de kunsthumaniora ging, voelde ik mij echt eenzaam en onbegrepen. Ik ben een periode elke nacht huilend in slaap gevallen. Ik had ook heel veel angsten. Elke nacht dacht ik dat ik vermoord ging worden. Of ik stond op met blauwe plekken en dacht dat ik ’s nachts gedrogeerd en verkracht was door een inbreker. Heel veel donkerte.” Vraag is dan wel waar die blauwe plekken vandaan kwamen.
“Op mijn negende ben ik pornofilms beginnen kijken, opnames van Canal+ die ik ontdekt had bij mijn broer (Jelle). (lacht) De eerste keer was ik volledig in shock, maar daarna keek ik telkens als ik alleen thuis was. Als je dan zelf je seksualiteit begint te ontdekken, besef je gelukkig wel dat porno een soort van sprookje is. Ik heb dat nooit verward met de realiteit. Het merendeel van porno is wel nogal vrouwonvriendelijk. Ik denk dus dat ik vrij mannelijke fantasieën heb, maar gelukkig niet de hele tijd.”
Clara heeft al vele plaatsen de liefde bedreven. “In een museum, achter een werk dat op de grond stond. Ik kan het niet helpen, maar ik ben altijd heel verliefd op mijn man als wij in een museum zijn. Daar hangt een soort spanning, omdat je niet alleen de werken observeert, maar ook observeert wat de ander observeert. Je speelt een spel met de afstand, maar tegelijk voel je je heel verbonden als koppel. Je kijkt naar mooie dingen en dat voedt je.”
