Omslachtig, slechte communicatie en geen interesse.
Drie maanden geleden bedacht de superkern de consumptiecheque. Dat er niet meteen een belletje rinkelt, is normaal, noch de superkern, noch de cheque zal in de vaderlandse geschiedenis als een een zegen voor het volk worden vermeld. De superkern was de tijdelijke noodvergadering van regeringsleiders en partijvoorzitters. En de consumptiecheque was cadeautje van de overheid voor de witte helden. Men wilde van hogeraf net iets meer doen dan wat staan applaudisseren om 20 uur – weet je nog – en dus bedacht men een manier om de zorgsector wat in de watten te leggen, waar ze nauwelijks wat aan zouden hebben. Wat kon er beter zijn dan om die andere getroffen sector, de horeca, in het zaakje te betrekken: twee vliegen in én klap dus.
Maar.
Wie de flappen van 10 euro wil uitgeven, zal daar stevig zijn/haar best voor moeten doen, want in de meeste horecazaken nemen ze de dingen niet eens aan. Alleen bij handelaars die al vertrouwd zijn met het systeem van maaltijd- of ecocheques willen het betaalmiddel aanvaarden, de andere zien op tegen de extra administratieve rompslomp en weigeren het aan te nemen. ‘Wat den boer niet kent, lust ‘em niet’ denken ze bij de overheid. Maar dat geldt net zozeer voor de genieën die het systeem bedachten. Sodexo benadrukt de uitbaters dat ze alleen de ontvangen cheques moeten opsturen, waarna het geld op hun rekening zal worden gestort, en zich niet bij hen hoeven te registreren.
Beetje laat met de info? Misschien? Of is het bewust zo ingewikkeld gemaakt, zodat er zo weinig mogelijk wordt uitgegeven?
