Misschien, maar misschien ook niet.
Je hebt geen statistieken nodig om te aanvaarden dat je niet door het rood mag rijden. Het is heel simpel: als het rood is, stop je, bij groen mag je weer rijden. Doe je dat niet, dan riskeer je een ongeval en/of een boete.
Vermoeidheid is één van de voornaamste symptomen van het coronavirus. We hebben het dan over de algemene vermoeidheid die er heerst door het overvloedig geleuter en interpreteren van experten over hoe, wat, wanneer, hoeveel, waarom en waarom niet. Misschien had dit één van de nieuwe maatregelen moeten zijn: maximaal één viroloog per week in het journaal, en dit voor maximaal 4 minuten.
Zeg ons of het rood, of groen of oranje is, en we zullen ons eraan houden.
Cafés en restaurants dicht, een avondklok en één nauw contact, dat is samengevat wat er gisteren werd beslist door de regering De Croo. Noodzakelijke maatregelen, maar omstreden. De redenering van de minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (sp.a) is dat de besmetting voornamelijk in de horeca gebeurt en thuis wordt doorgegeven. Dus, je sluit de horeca: geen besmettingen meer. Je installeert een avondklok: je voorkomt dat de besmetting elders (thuis) wordt uitgewisseld. Misschien klopt die redenering, maar misschien ook niet.
“Laat cijfers zien waaruit blijkt dat wij superverspreiders zijn”, klinkt het in de horeca. “Die zijn er niet.” Die zijn er wel, maar alleen uit het buitenland. Daar blijkt dat slechts 1 tot 5 procent van de besmettingen in een café plaatsvindt. Die cijfers worden door onze experten genegeerd en als ketterij weggezet. Onze regering baseert haar beslissingen op veronderstellingen.
De redenering van Vandenbroucke is daarom verhelderend, maar tegelijk verontrustend. Als de besmettingen thuis worden doorgegeven – wat overigens blijkt uit de cijfers uit het buitenland (meer dan 50 procent) – dan kunnen de nieuwe maatregelen slechts indirect een effect hebben. Misschien, maar misschien ook niet.
