De voorzitter van de CD&V wil laten uitschijnen dat hij een belezen man is. In een interview schudt hij zomaar even - en bovendien naast de vlag van Damme - een citaat van Voltaire uit de mouw (van zijn jagersjasje): “Il faut cultiver notre jardin.”
Toeval wil dat ik vorige week nog bij dé Voltaire-kenner van Vlaanderen op bezoek was. “Wist je dat Voltaire in 1716 een satire had gepubliceerd waarin hij de regent Filips van Orléans grof - en zonder bewijs uiteraard - beschuldigde van incest met zijn dochter Marie Louise, de latere hertogin van Berry?”
De vrouw - niet alle Voltaire-kenners zijn immers mannen - legde me welwillend uit dat dit hetzelfde zou zijn alsof een royaltywatcher vandaag een lid van ons koningshuis zou beschuldigen van intieme relaties met zijn of haar zoon of dochter.
De vrouw: “Eenmaal terug in Parijs recidiveerde Voltaire: in aanwezigheid van een politie-informant maakte hij opnieuw zeer beledigende opmerkingen over de hertogin van Berry.”
Volgens de Voltaire-kenner werd de Fransman zelfs elf maanden opgesloten in de Bastille.
“In 1726 beledigde Voltaire dan de machtige jonge edelman Guy-Auguste de Rohan.” Voltaire vloog opnieuw in de nor.
Ze wilde me eigenlijk zeggen dat die Voltaire maar een rare kwast was die nogal kwistig omsprong met ongefundeerde beschuldigingen.
De Voltaire-kenner vroeg me ook of ik zijn werk Candide kende.
Ze luisterde uiteraard niet naar mijn antwoord. “Je weet ongetwijfeld dat Candide een jonge onnozele hals is die op het Duitse kasteel van baron Thunder-ten-thronckh woont, waar hij een oogje heeft op Cunégonde, de dochter van de baron.”
De Voltaire-kenner legt me uit dat Candide en Cunégonde eigenlijk volle neef en nicht zijn. Candide is immers de zoon van de zus van de baron.
De Voltaire-kenner begon toen over Candide omdat ze aan een nieuw boek bezig is over die beroemde uitspraak "Il faut cultiver notre jardin" uit dat werk van Voltaire.
De vrouw: “Eigenlijk gaat dit over Cunégonde. Je moet weten dat Candide nogal smoor was op Cunégonde. Maar onderaan was het nogal een weelderige begroeiing als je begrijpt wat ik wil zeggen. Candide vond dat niet zo leuk en dat was eigenlijk wat hij wilde zeggen: je moet de boel daar een beetje bijsnoeien, zoals je een tuin onderhoudt.”
Ik vertelde de Voltaire-kenner dat dit toch wel een zeer merkwaardige en vergezochte interpretatie was, maar ze hield voet bij stuk. “Wacht maar. Het boek is bijna klaar. Ik heb Joachim Coens zelfs al gevraagd om het voorwoord te schrijven en hij heeft toegezegd.”
