De Nederlandse journalist en columnist Jan Blokker wist het fantastisch te verwoorden: “Geschiedenis is niet wat er gebeurd is, geschiedenis is wat de mensen zich herinneren.”
Aan ons de educatieve taak om aan te tonen dat geschiedenis niet zo saai is als het klinkt. Dit door telkens te speuren naar historische, maar zelden geziene zwart-witfoto’s met een zeer interessante achtergrond.
We kunnen tegenwoordig terrabytes aan informatie opslaan op een USB-schijfje ter grootte van je kleine teen.
Tja, in 1955 lagen de kaarten anders geschud. Toen werden gegevens vaak opgeslagen en verwerkt met behulp van geprikte kaarten. Elke kaart kon een enkel gegevensstuk vertegenwoordigen, zoals een record in een database of een regel in een programma. De gaatjes die in de kaart waren geprikt, zouden binaire cijfers (bits) vertegenwoordigen, waardoor informatie kon worden gecodeerd.
Deze stapel had je nodig om amper 4,5 megabyte aan data op te slaan.
E. Lilian Todd was een zelf-onderwezen uitvinder en wordt beschouwd als de eerste vrouw ter wereld die haar eigen vliegtuig ontwierp en bouwde.
Haar prestatie vond plaats in 1909. Todd speelde een baanbrekende rol in de luchtvaartgeschiedenis door haar innovatieve ontwerpen en technische vaardigheden. Het moesten dus niet altijd de venten zijn die ze zagen vliegen.
Het is balen als je kinderen worden gepropt in een overvolle schoolbus.
Positief denken, het kan altijd erger.
Zo staken in 1959 staken kinderen een rivier over met behulp van katrollen op weg naar school aan de rand van Modena, Italië.
Nergens een safe space te bespeuren.
Deze manier van transporteren ging dan weer wat vlotter.
In de jaren 1950 had de John Wanamaker Department Store in Center City, Philadelphia, een monorail genaamd The Rocket Express.
Deze monorail voerde kinderen rond in de speelgoedafdeling op de achtste verdieping van de winkel. Het was een opvallende attractie die de winkelervaring voor kinderen moest verbeteren, tegenwoordig zijn het smartphones die deze taak hebben overgenomen.
Maar de meest bizarre manier om jeugdig geweld te vervoeren van A naar Z blijft toch het volgende.
In 1913 was het namelijk mogelijk en wettelijk toegestaan om kinderen via de Amerikaanse posterijen te verzenden.
Dit wordt geïllustreerd met de uitdrukking 'Sent The Crumb-Snatcher To Gramma's!' waarbij een postbode een baby in zijn posttas draagt.
De uitdrukking “Jouw kleine lijkt op de postbode” kreeg zo weer een heel andere dimensie.
Dat er vroeger minder nauw rekening werd gehouden met veiligheid, is nu wel vrij duidelijk. Nog een bewijs?
Het berijden van de Broughton Lumber Flume bij Hood River Junction aan de Columbia-rivier op de grens tussen Washington en Oregon. Dit verwijst naar het gebruik van een houten goot of kanaal, bekend als een flume, om hout te transporteren van het ene punt naar het andere, vaak over lange afstanden en soms met hoge snelheden.
Maar soms werd het ook gebruikt als een geïmproviseerd pretpark ritje. Whiii!
Oke, we weten nu hoe ze vroeger baby's vervoerden, maar wat als je lief aan de andere kant van de rivier woonde?
Tja, dan had je een Amerikaanse Bantam uit 1932 die werd gebruikt voor veerdiensten over de Pudding River in Oregon. Dit verwijst naar het gebruik van een kleine auto van het merk American Bantam, die dienstdeed als een soort veerboot om mensen of goederen over de rivier te vervoeren.
Ook in 1971 hielden ze van domino.
De ‘50.000 boekentwist’ verwijst naar een controversiële gebeurtenis die plaatsvond in de openbare bibliotheek van Lorain, Ohio, in 1971.
Laten we zeggen, dat ze er sindsdien een beetje meer ruimte hebben gelaten tussen de boekenrekken.
Kung Fu doet hij niet, maar fotograferen des te beter.
Ming de panda fotografeert Mike, de zoon van Bert Hardy, in de dierentuin van Londen, december 1938.
