Bij je snelheidsboete krijg je straks een brief van een doodrijder.
Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) komt met een geweldig initiatief. Het is zo geniaal dat je het kan vergelijken met de uitvinding van het wiel én het warm water tegelijkertijd. Wie straks geflitst wordt met de auto, krijgt er van de minister gratis een verhaaltje bij.
Nadat je bent bekomen van de boete, ga je even zitten en lees je de avonturen van hardrijders die minder geluk hadden en waarbij het niet alleen om een geldboete ging, maar om mensenlevens. Waargebeurde verhalen van anonieme bestuurders met een zware voet.
Van Quickenborne wil daarmee de mensen doen nadenken, want volgens de minister help je de verkeersveiligheid niet alleen met boetes geven. De KU Leuven zou een en ander onderzocht hebben en uit het onderzoek blijkt dat bij wie een bijlage met rationele argumenten kreeg, de intentie om nog te snel te rijden daalde met 15 procent. Een mooie woord: een intentie. Hoe stel je een intentie vast? Hebben we niet allemaal de 'intentie' om niet te snel te rijden? Zou het kunnen dat tussen de intentie en de werkelijkheid en wereld van verschil gaapt? Waarschijnlijk stellen wij ons teveel vragen. Want, bij wie de emotionele brief te zien kreeg, veranderde zelfs een kwart van de bestuurders zijn intenties in goede zin.
Toch nog één bedenking. Zijn de wetenschappers dan niet iets vergeten? Wat als er geen boete bijzit, en alleen een emotionele brief, wat is de intentie dan ?
Nu goed, ook Vlaams minister van Economie Hilde Crevits (CD&V) voelt de drang om champetter te spelen zo hard kriebelen dat ze een initiatief nam om een van de kwetsbaarste hardwerkenden in onze maatschappij aan te pakken: de poetshulpen. Niet de poetshulpen rechtstreeks, maar bij wie ze poetsen. Wie de coronamaatregelen niet naleeft wanneer de poetshulp er is, dreigt straks geen dienstencheques meer te mogen gebruiken.
Wanneer je een poetshulp hebt, moet je het huis verluchten vóór de poetshulp langskomt, geen bezoek toelaten terwijl ze er is, vloeibare zeep en een verse handdoek voorzien, en vooral: altijd zelf een mondmasker dragen wanneer je in dezelfde ruimte bent.
Goed zo, daarmee is het virus is alweer een harde slag toegebracht. En hoe had mevrouw Crevits gedacht om dat te gaan controleren? Met de poetshulpchampetters?
