Minister met 2.013 voorkeurstemmen wil het “fascistische gespuis” (nog altijd) “terug naar hun dorp” sturen.
In 2019 was Open Vld al de grote verliezer in Brussel. Van de vijf zetels verloor het er toen twee. Sven Gatz haalde amper 2.013 stemmen. Bij de laatste Grote Peiling haalde zijn partij, Open Vld een beschamende 8,3 procent van de stemmen. Doch, het belet Mijnheer Gatz niet om in de krant ‘De Zondag’ te spreken alsof hij de stem van de natie vertolkt. Sterker nog, hij blijft erbij dat de stem van Vlaanderen wordt vertolkt door gespuis.
Of hij er geen spijt heeft dat hij Vlaams Belang gespuis heeft genoemd en dat hen daarmee niet groter maakt? “Als dat zo is, dan neem ik dat erbij. Ik wil als politicus niet alleen beredeneerde uitspraken doen. Extreemrechts wordt bijna op de schoot genomen in Vlaanderen, ook door de media. Ik gruw echt van die banalisering.”
Gatz pleit ervoor dat Vlaams Belang uit de media moet worden gehouden. Net als in Wallonië waar de partij wordt doodgezwegen. “Ik stel toch vast dat het Waalse cordon mediatique vrij goed werkt. Extreemrechts komt daar niet van de grond. Dat is volgens mij een betere strategie dan hen op de schoot te nemen.”
Ach ja, en dat van “keer terug naar je dorp” was – zo beweert Sven – een dichterlijke vrijheid. Misschien had hij het anders moeten formuleren. Iets als: "Keer terug naar uw witte nostalgie, of zoiets.” Want politici van Vlaams Belang zijn fascisten. Waarom? We citeren Gatz uit ‘De Zondag’: "Als Van Grieken zegt dat hij voor een blank Europa gaat, wat moet ik daar dan van denken? Dat staat mij niet aan, hé. Zij willen eenzijdig de onafhankelijkheid van Vlaanderen uitroepen. Wat is dat anders dan een autoritaire staatsvorm waar individuen zich moeten onderwerpen aan het groepsdenken? Dat is fascisme. Of de collaboratievlaggen waarmee zij zwaaien. Het is heel bewust dat zij niet met de officiële Vlaamse vlag zwaaien, hoor. Zij refereren maar al te graag naar wat er zeventig jaar geleden gebeurd is.”
Het zijn maar enkele straffe uitspraken van een minister die zich dichterlijk vrijheden veroorloofd. We vermoeden – tot slot – dat deze analyse ook van de dichter in Gatz komt: “Maar men vergeet natuurlijk waarom wij in de federale regering gestapt zijn. Vlaams Belang mocht niet, N-VA durfde niet. Wat moet je dan doen als Open VLD? Als je geen regering vormt, dan doe je mee aan de verrottingsstrategie waar sommigen natuurlijk op hopen.”
