Werknemers van De Lijn krijgen een lolly als reminder om de tevredenheidsenquête in te vullen.
"Deze lolly opeten of de tevredenheidsenquête invullen? Het duurt even lang.” Dat was het geniale idee van de directie van De Lijn om haar werknemers te stimuleren.
Wie bedenkt zoiets? We proberen ons voor te stellen hoe dat gaat: Ergens in een steriel vergaderlokaaltje, zitten enkele deftige dames en heren te brainstormen over hoe ze hun wankelend bedrijf - waar de sociale onrust woekert – weer op de spreekwoordelijke rails kunnen krijgen. Wellicht heeft een verlicht genie iets gedacht als: "We gaan met een enquête aan onze werknemers vragen waarom ze ontevreden zijn. Hoe doen we ze weer lachen? Wat vind ik wel leuk? Een lolly. Ja, ik heb het, we geven ze allemaal een lolly en dan zeggen we, euh… deze lolly opeten of de tevredenheidsenquête invullen. Nee, we maken er meting van, veiligheidsmeting, dat zullen ze beter begrijpen. Ja dat is het. Dus: Deze lolly of de tevredenheidsmeting invullen? Dat duurt even lang.” Spontaan applaus rond de vergadertafel: De Lijn is gered!
Maar, de ‘ludieke actie’ had een omgekeerd effect. De werknemers waren er zo door geaffronteerd dat ze weigerden mee te werken. In sommige stelplaatsen deed nog geen 20 procent van de chauffeurs die moeite. In Meerbeek, waar in november zelfs tien dagen werd gestaakt, weigerde 92 procent van de chauffeurs. Gemiddeld nam 39 procent van het personeel deel.
De reactie van de directie op de gevolgen van hun lollyactie is al even kleuterachtig als de actie zelf. “De lolly was een ludieke manier om aan te kondigen dat die enquête er was”, aldus woordvoerster Sonja Loos van De Lijn. “Sommigen zullen dat kinderachtig vinden, anderen onthaalden het net met veel enthousiasme. Dat is met alles zo. We zien niet in waarom de enquête daardoor niet representatief zou zijn. We kunnen die pas bespreken als de resultaten zijn verwerkt.”
Waarom gaat het slecht bij De Lijn?
