Realitysoaps worden hoe langer hoe meer fictie.
Gisteren koos Elke Clijsters - na twaalf afleveringen zoeken naar de ware liefde - voor badboy Ivan. Het reclameblok was nog niet voorbij, of daar zat diezelfde Clijsters al bij 'Cook en Verhulst' en werd de kijker al meteen meegedeeld dat dat met die Ivan niks geworden is.
De opnames zijn alweer acht maanden geleden en na twee maanden wist het duo dat ze alleen vóór de camera’s voor elkaar geboren waren. Toen de camera’s niet meer draaiden en de makers van VIER – PLAY4 - niet meer konden bijsturen in de montage, bleek dat ze toch ‘te verschillend’ waren. Die mededeling krijg je als kijker onmiddellijk op je bord zodat Telenet meteen kan uitpakken met ‘De Bachelorette na de roos’, een extra aflevering waarin je als bedrogen kijker kan zien dat ze een maand of vijf niet meer samen zijn. De ware liefde bestaat dus toch niet?
“Boerenbedrog”, denken veel brave huismoeders in het land. Hun echtgenotes krijgen gelijk dat het programma "grote zever" is, en “allemaal opgezet spel”. Voor wie niet bekend is met het maken van reality-tv moet het wellicht zo binnenkomen.
‘De Bachelorette’ flirt met de de grenzen van haar eigen medium. Los van het ethische aspect dat je kan afvragen of een mens zijn/haar waardevolle gevoelens op deze manier wel te koop moet aanbieden, vragen wij ons toch af in welke mate het verloop van de werkelijkheid niet zo nu en dan een duwtje kreeg om geen kijkers te verliezen.
Zonder het bewaren van een tegendraadse Vincent en het verstoten van een romantische Django, zou de kijker wellicht allang hebben afgehaakt. “Eenmaal je uit die televisiebubbel komt, beland je samen in de werkelijkheid”, zegt Clijsters in ‘Het Nieuwsblad’. En daarmee is zowat alles gezegd.
Wij kijkers vergeten wel eens dat we zitten te kijken naar scènes waarbij camera’s alles volgen. Een camera op de snoet, doet wat met een mens. Doe daarbij de kracht van de montage en hier en daar wat bijsturen van de productie om het dramagehalte te verhogen, en het is bijna fictie.
‘De Bacelorette’ is een verfilmd stationsromannetje dat donderdag een romantische conclusie had moeten hebben, een droom voor Vlaamse huismoeders. Maar door de extra aflevering van Telenet worden ze meteen schaamteloos wakker geschud. Ze zijn al lang niet meer samen hoor, maar als je klant wordt bij Telenet dan kan je via de tv-theek zien hoe het is afgelopen.
Het maakt niet uit of je blind koopt of blind trouwt, je moet leven en Latem leven.
